Prvi put od osnivanja zemunskog naselja Grmovac, nakon dve decenije održane su Ilindanske svečanosti. Ovo je mesto nastalo pre dvadeset godina uz autoput Beograd-Zagreb, koje naseljava izbegli srpski živalj iz Hrvatske i Bosne i Hercegovine i, tek pre nekoliko godina, selo je dobilo osnovne infrastrukturne uslove za život. Ilindanske svečanosti u crkvi Svetog Ilije u Grmovcu su podstrek da se na jednom mestu okupi srpski narod, ali i da se ukaže na potrebe razvoja sela.
Crkva svetog proroka Ilije u Grmovcu podignuta je 2010.godine i od tada predstavlja jedino mesto okupljanja stanovnika ovog naselja. Kamen temeljac donet je iz svete jerusalimske zemlje, crkva se prostire na oko 300 kvadrata, visoka je 32 metra i lako uočljiva sa autoputa.
Svetu arhijerejsku liturgiju služio je Vladika Sremski Vasilije uz sasluženje pravoslavnog sveštenstva u hramu Svetog Ilije, koji je jedino javno mesto gde se okupljaju svi meštani, a u Grmovcu ih ima više od 1000.
“ Smatramo da ni ovo naselje ne bi opstalo da sam hram nije podignut, narod bi bio raseljen”, kaže Vladimir Milanović, sveštenik.
Nakon liturgije, nastupili su i brojni gosti, hor Kosovski božuri, kulturno umetnička društva iz Vojvodine, sa Kosova i Metohije, pevačko društvo iz Krajine i drugi, dakle gosti iz svih krajeva bivše Jugoslavije, baš kao što i u Grmovcu danas žive prognani iz svih krajeva nekadašnje zajedničke zemlje.
Kako je rekla meštanka Grmovca Ivana Erić, ova manifestacija je bitna zbog toga što mlađim naraštajima pokazuje bogatstvo naše kulture, a još nešto važno što okupljeni narod želi da pokaže nadležnima jeste potreba da se selo razvija. Selo Grmovac je osnovano pre 20 godina, struja je uvedena 2006., crkva izgrađena 2010. a vodovod tek 2011.
Valentino Popović, predsednik Saveta MZ Grmovac, istakao je sledeće: “Mi smo odlučili da napravimo manifestaciju da pokrenemo nešto, jer ovde se dugo nije ništa dešavalo, želimo da se svi usmerimo ka boljem životu u Grmovcu , a za to su neophodni još bolji infrastrukturni projekti”.
Tako se meštani Grmovca, pored autobuske linije koja ih povezuje sa Beogradom, nadaju i asfaltiranju ostatka ulica u selu, podizanju škole i vrtića, igrališta i svega što jedno naselje čini mestom uslovnim za život, a te su molbe upućene državnim i gradskim zvaničnicima koji su prisustvovali prvim Ilindanskim svečanostima.
Leave a Reply