Да ше случайно фамелия карпатских Руснацох Ворхола, у миґрацийох упутела на Панонию, можебуц би швет нєшка нє знал за Ендия Ворхолу. Судьба иншак сцела, и його родичох, у намаганю за лєпшим животом, зоз Карпатох, малого валалу Миково, одведла до Америки.Енди Ворхол (Ендру Ворхола) народзени 6. авґуста 1928. року у Пицбурґу у Пенсилваниї. Як дзецко побожних и скромних родичох, припаднїкох грекокатолїцкей вири, мали Ворхол поряднє ходзел до церкви и бул барз побожни.
Його приятелє шведоча же бул импресионовани зоз иконостасом у церкви Святого Йоана Златоустого у Пицбурґу, и же праве уметносц того иконостасу була пресудна же би Енди постал „краь поп арта“.
Обачуюци його побожносц, мац Юстина и оцец Андрей, потайомно жадали же би им син бул паноцец , алє людзе шнїю а Бог одлучує….
Як дзецко бул хоровити и часто вязани за посцель, та патрел на мацер котра робела ручни роботи.
Мац, же би го змирела у посцелї, давала му прибор за рисованє и потримовку же би рисовал.
Сами Ворхол познєйше споминал же постал тото цо постал, дзекуюци мацери, єй ручним роботом и хоровитому дзецинству.
Свой талант предлужел пестовац на студийох за дизайн на универзитету у своїим городу. После дипломованя, меня презвико до Ворхол и предлужує свой живот у Нюйорку.Од теди почина його блїщаца кариєра.
Представял ше як чловек „нїодкац“.
Постава познати по своїх ексцентричних рисункох и по роботох у познатих часописох „Ґламур“, „Нюйркер“, „Харпер базар“ и велїх других..
Шейдзешатих рокох прешлого вику дизайновал конзерву за юшку „Кембел“и конзерву „Кока Коли“, цо постава инспирация за його дальшу уметносц.
Бул прихильнїк креaциї през вецей медиї, верел до шицкого, и за ньго нє постояло нєможлїве. Бул дизайнер, маляр, илустратор за реклами, режисер, ґлумец и писатель.
Постава, вироятнє нєсвидомо, вожд ґенерациї котрей було шицко дошлєбодзене.
Водзело го ґесло „Нє буц селективни, бо шицко може буц красне“.
Центер його уметносци бул його студио у Нюйорку под назву „Фабрика“.
Робел и творел тимски и зберал коло себе велїх уметнїкох и талантованих людзох. Його „Фабрика“ постала дом уметнїком, ґлумцом, писательом, дизайнером и андерґраунд уметнїком.
Занїмал ше зоз дизайном, филмом и зоз писаньом.
Познати филм „Я штреляла на Ендия Ворхола“ зоз 1996. року зоз Лиз Тейлор у главней улоги, направени по нємилей подїї зоз Ворхолового живота 1968. року кед уметнїца Валери Соланс, єдна од порядних нащивительох „Фабрики“ пробовала направиц атентат на ньґо.
Медзи його музами и велькима приятелями були Мерлин Монро, Елизабет Тейлор, Елвис Присли, Мик Джеґер, Йоко Оно, Джеки Кенеди и велї други котрих овиковичел, та и на таки способ вошли до историї поп арт култури.
Виявел же у будучносци кажди будзе славни 15 минути, а як ствари стоя, нє спревед ше. Нє таєл же є хомосексуалєц, и постал ґей икона тедишнього часу.
Мирни, ганблїви и поцагнути до себе, бул дзечнє видзени госц шицких розбуйдошених забавох шейдзешатих, седемдзешатих и осeмдзешатих рокох у Нюйорку, вше як нєми шведок котри ше дружи зоз уметнїками, розбуйдошенима и декадентнима особами тедишнього часу.
Без огляду на окруженє, Енди нє пил, нє курел и нє конзумовал дроґу. Цеком свойого живота, остал побожни и поряднє ходзел на служби, а до конца живота му при посцелї стал молитвенїк и Христово роспяце. При своєй парохиї, уж у старших рокох, як волонтер помагал людзом без обисца, старал ше о дзецох без родичох и старших особох.
Варел им, рихтал чаї, варел кафу и финансийно им помагал.
Його познати вислови „ Зарабянє пенєжу уметносц, и робота уметносц, а добре дїлованє найлєпша уметносц“, „Народзиц ше исто як буц украднути и предани до рабства“.
Енди Ворхол умар у 58. року живота 22. фебруара 1987. року у Нюйорку од пошлїдкох рутинскей операциї жовчу. Поховани є на руским теметове котри на перифериї Пицбурґа.
Його уметносц була його молитва, прецо є и у нєшкайших часох инспирация велїм уметнїком.
У беоґрадскей општини Чукарица Енди Ворхол достал улїчку зоз своїм меном.
Владимир Балащак
*реализацију пројекта „Руснаци зоз Войводини“ помогло Министарство културе и информисања Републике Србије. Ставови изнети у подржаном медијском пројекту нужно не изражавају ставове органа који је доделио средства.
Leave a Reply